قلب رو باید درست کرد...

اصل انسان، قلب انسانه. باید نگاه کنیم ببینیم در این قلب چه می گذره. حبّ و بغضش در چه جهتیه. حسادت، بخل، کینه تو دل انسان جا دارند.

یک اتّفاق جالبی که گاهی برای انسان می افته، این هست که در برخورد با انسان هایی که ظاهرشون غیر مذهبیه، انسان ممکنه خودش رو بالاتر از اون فرد ببینه (از نفس باید به خدا پناه برد). مثلا ممکنه پیش خودش حساب کنه من نمازم چنینه و چنان و فلانی نمازش که بخوره تو سرش! گناه علنی هم داره.

منتها بعد از یه مدّت زندگی کردن در کنار همین آدم های معمولی، آدم متوجه می شه که اونا چه قلب با صفایی دارن! یعنی انقد که حبّ به خدا و دین دارن، امثال منِ مدّعی نداریم. بعد به خودش نگاه می کنه و می بینه تفاوت اون با بقیه آدم های معمولی در اینه که آدم های معمولی ظاهرشون مذهبی نیست و اون فرد هست. یعنی فقط تفاوت در ظاهر!

گناه اون ها در ظاهره و گناه ما در باطن. ما ریا می کنیم، اگر کاری هم می کنیم پیش خودمون فکر می کنیم که عجب کاری کردیم! پشت شیطانو شکستیم. در حالی که همین آدم های غیرمذهبی، هر کاری برای خدا انجام بدن، انتظاری ندارن و خالصانه اون عمل رو برای خدا انجام می دن. گناهی هم اگر انجام بدن، حداقل اشتباه خودشونو قبول دارن.

همه این دبدبه کبکبه ها که من هیئتیم، من نمازخونم، من فلانم و بهمان، همش هیچی هم نیست.

بریم دلمونو درست کنیم. همینطور که به ظاهر دین عمل می کنیم، بریم قلب رو آباد کنیم.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت1: خدایا ما رو از عُجب نجات بده. در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس        بازارخودفروشی از آن سوی دیگر است. خدایا دلی شکسته بده.پی نوشت2: "شما دعا کنید که آدم بشویم دعا کنید که حتّی به همین ظواهر اسلام عمل کنیم. ما که چشممان به آن بواطن نمی رسد لااقل به این ظواهر عمل بکنیم" امام خمینی.

پی نوشت3: در رابطه با همین پست، به شما کتاب ادب خیال، عقل و قلب اثر استاد طاهرزاه رو معرفی می کنم.