ما توجه می خواهیم!

همیشه برای رفتارهای مختلف تو هر جامعه یک حد عادیی هست. من می خوام راجع به حجاب حرف بزنم، بنابراین کمی درباره هنجار پوشش و حجاب فکر کنیم. پوشش عادی برای خانم ها و آقاها در چه حدیه؟ الآن دیگه جامعه به جایی رسیده که هنجارها تغییر کردن، کمی بیرون موندن مو یا کمی لباس های متفاوت خلاف عرف نیست.

حالا به پوشش (ظاهر) های هنجارشکن یا خلاف عرفی که دیدید فکر کنید! ساپورت، آرایش غلیظ، لباس های عجیب بدن نما و ... . تا حالا با خودتون فکر کردید که چطور افراد حاضر می شن هنجارشکنی کنن و به قول خودمونی خودشون تو جامعه تابلو کنن؟ یه خانم یا آقا با چه هدف و به چه دلیل با ظاهر نامعمول میاد تو جامعه؟ وجه مشترک افرادی که حاضر به انجام این نوع رفتارها می شن چیه؟

اگه کمی به این سوال ها فکر کنیم، می بینیم که در درجه اول، "جلب توجه" انگیزه هنجارشکنیه. گذشته از اینکه از این نوع کارها در دین ما به شدت نهی شده، باید دید که چرا افراد به دنبال جلب توجه در جامعه هستند. دنبال توجه دیگران بودن مختص ایران نیست و در ایران هم منحصر به پوشش نیست. مورد توجه بودن برای همه لذت بخشه، اما انجام هر کاری برای جلب توجه نشون از مسائل دیگه ای داره. دلیل این کار چیزیه که ما به نام "عقده" می شناسیمش! ببخشید که انقدر رک گفتم! اغلبِ این افراد خونواده درست و حسابی ندارن و با مشکلات مختلفی در خونواده درگیرن. بنابراین برای ارضای این حس، که در خونواده بهش اهمیتی داده نشده، به ناچار دست به این کارها می زنن. ضمن اینکه داشتن خونواده اصیل و متشخص به خودی خود مانع از انجام چنین کارهاییه. علاوه بر این ها، خود خونواده هم سعی می کنن تا فرزندانشون از چنین رفتارهایی پرهیز کنن، ولی گاهی اوقات می بینیم که بعضی خونواده ها هیچ مخالفتی با رفتارهای ضد هنجار فرزندشون ندارن.

به وجود اومدن دید صحیح از این نوع افراد در جامعه، خود به خود باعث کاهش این رفتارها می شه. اینکه فرد بدونه که با این کار داره به مردم گزارش مشکلات و کمبودهاشو می ده، به تنهایی برای فرد آزاردهنده هست.

به نظر شما رفتارهای دیگه ای که نشون دهنده نیاز افراد به توجهه چیه؟