بادِ بی برگ

برگی آمد

و بادها را از آن خود کرد.

همان موقع که پروانه در هوا می خرامید;

رقص شاخه ها;

و آواز چکاوک ها جنگل را می نواخت،

تمام هستی انگار، از آن برگ بود.